YoY soetra 003: Op het punt dat de inademing en de uitademing versmelten
OP HET PUNT DAT DE INADEMING EN DE UITADEMING VERSMELTEN, OP DAT MOMENT RAAK HET ENERGIELOZE, ENERGIERIJKE CENTRUM.
Op het moment dat je niet kunt zeggen of je in- of uitademt, is er een moment van versmelting. Je adem gaat niet naar binnen, maar ook niet naar buiten. De adem is statisch. Het versmeltingspunt van de in- en uitgaande adem is je centrum.
Als de adem naar binnen gaat, is het op weg naar je centrum, het raakt je centrum. Als het naar buiten gaat, waar komt het vandaan? Het beweegt zich vanuit je centrum. De adem is voortdurend op weg naar, en in beweging vanuit het centrum. Maar we ademen niet diep genoeg, dus normaal gesproken raakt het nauwelijks je centrum. Vandaar dat iedereen zich “off-center”, uit balans voelt.
Kinderen zijn in hun centrum. Daarom zijn ze zo blij, zo gelukkig, zo energiek, nooit moe, overstromend en altijd in het moment, zonder verleden, zonder toekomst. Een kind kan boos zijn. En als hij boos is, is hij ook totaal boos. Hij wordt de boosheid. Een kind leeft in / vanuit zijn centrum. Als je in je centrum bent, ben je altijd totaal.
We zijn allemaal kinderen geweest. Hoe komt het dan dat we zo oppervlakkig zijn gaan ademen? Onze adem gaat nooit meer naar de (onder)buik; het raakt nooit meer de navel. We zijn bang van ons centrum, want als we in ons centrum zijn worden we totaal. Je houdt van iemand – als je vanuit je centrum ademt, stroom je uit in totaliteit. Maar je bent bang! Je bent bang om zo kwetsbaar, zo open naar iemand, naar wie dan ook te zijn. Het kan dan wel je geliefde zijn, maar je bent bang. Als je volledig kwetsbaar, open bent, weet je niet wat er gaat gebeuren… Je kan niet meer ademen. Je kunt niet meer diep en ontspannen ademen zodat het naar je centrum gaat, omdat op het moment dat je adem naar je centrum gaat, je handelingen totaal worden. Omdat we bang zijn om helemaal totaal te zijn, ademen we oppervlakkig.
Als je oppervlakkig ademt, op het minimum, wordt je leven levenloos; Je kan op het maximum leven, dan is het leven overweldigend. Maar dan ontstaat er ook een probleem. Als het leven zo overstroomt, dan is de liefde ook een geweldige overstroming. Dan kan je niet bij één persoon blijven. Dan stroom je naar alle richtingen. En de geest ziet dan direct gevaar, dus het is beter om maar niet al te levend te zijn. Je kunt je woede beheersen, je kunt je liefde beheersen, je kunt alles onder controle houden. Maar deze controle, deze beheersing is alleen mogelijk op het minimum niveau van je levensenergie.
Shiva zegt dat je op ieder moment je centrum kunt raken, of als je niet raakt, dan zou je het kunnen raken. Adem langzaam en diep in- en uit. Raak je centrum.
Beschaving, scholing, moraliteit hebben er voor gezorgd dat we oppervlakkig adem halen. Zolang de maatschappij seks blijft onderdrukken, zal de mens niet echt kunnen ademhalen. Als de ademhaling laag naar de onderbuik abdomen gaat, geeft het energie aan het sekscentrum. Het raakt het sekscentrum. Het masseert het sekscentrum van binnenuit. Het sekschakra wordt actiever, komt meer tot leven. We zijn bang voor een actief, levend sekschakra, dus daarom ademen we direct minder diep.
Shiva zegt, op het punt dat de inademing en de uitademing versmelten, op dat moment raak het energieloze, energierijke centrum. Hij gebruikt tegengestelde woorden: “energieloos en energierijk”. Het is energieloos omdat ons lichaam, onze geest, geen energie kan geven aan het centrum. Maar het is energierijk omdat het centrum de bron is van de kosmische energie. Het centrum is verbonden met de kosmische bron.
Op het moment dat je het centrum kan voelen van waaruit de adem in- en uit gaat, op het punt dat de inademing en de uitademing versmelten, het centrum. Als jij je hiervan bewust wordt: realisatie, verlichting.
ttttThis post has already been read 443 times!