YoY soetra 082: Denk niet, voel
Voel het: mijn gedachte, ik-heid, innerlijke organismen – mij. Het gaat er allereerst om niet te denken, maar te voelen. Dit zijn twee verschillende dimensies. Als je voelt, voel je jezelf gecentreerd vlakbij het hart. Als je gevoel diep gaat, ben je uit je hoofd. Het hart wordt het hele wezen, alsof het hoofd is verdwenen.
Probeer met gevoelens te leven… Je hand raak een stoel aan: hoe voelt dat? Het waait, de wind komt naar binnen. Hij raakt je aan. Hoe voelt dat? Geuren komen vanuit de keuken. Hoe voelt dat? Blijf bij de feiten; denk er niet over na. Je komt het hele bestaan van alle kanten tegen, via je zintuigen: voel het. Groei in gevoeligheid. Als je de buitenwereld kunt voelen, is het voor jou makkelijker om het innerlijk te voelen, dat fijner is. Als je geluid kunt horen, kun jij makkelijker je eigen geluidloosheid horen.
Deze techniek zegt: voel het: mijn gedachte. We zeggen altijd: dit zijn mijn gedachten. Maar voel – zijn ze werkelijk van jou? Ze zijn allemaal overgenomen, ze komen allemaal van elders. Geen gedachte is van jou – alleen maar verzameld stof. Alleen de innerlijke stilte is van jou. En als je kunt voelen: “geen enkele gedachte is van mij”, dan kun je de mind afwerpen. Als de gedachten van jou zijn, verdedig je ze. Dan geef je ze wortels in jezelf. Je blijft vechten voor je ideeën, maar gedachten zijn niet van jou.
Als je rustig naar de gedachten kijkt, zijn gedachten de objecten en jij bent de waarnemer. Jij bent degene die ziet, de getuige en gedachten gaan dan langs je heen. Gedachten zijn als wolken; ze blijven voorbijtrekken. Laat je niet verleiden om te zeggen: “dat is mijn wolk”. Ook deze wolk trekt voorbij. De wolken van je kinderjaren, uit je jeugd, van gisteren, ze trokken allemaal voorbij.
Voel eerst. Kijk daarna naar de gedachte die je altijd mijn – mijn gedachte hebt genoemd. Terwijl je in je gevoel zit, kijkend naar de gedachte, verdwijnt het “mijn”. Uit al die mijns ontwikkelt zich het “ik”. Dit is van mij, dit is mijn… zoveel mijns, daaruit komt het “ik” voort. Voel het: mijn gedachte, ik-heid. Als je bent gaan voelen dat geen enkele gedachte van jou is, kan je dieper gaan, dan verdwijnt het ik. Wees je bewust van ik-heid. Waar is dit ik? We voelen het nooit. Het woord “ik” wordt voortdurend gebruikt, maar we hebben er geen gevoel bij. Wat wordt er mee uitgedrukt? We kunnen het niet zeggen. Het is niet je hand, niet je been, niet je hoofd, niet je lijf… Telkens als je “ik” zegt, is er slechts een vaag gevoel. Dat vage gevoel komt van je gedachten. Confronteer je met ik-heid terwijl je in je gevoel zit, afgesneden van gedachten. En ontdek dat “ik” helemaal niet bestaat. Het was alleen een nuttig woord, noodzakelijk, maar niet echt.
Als je ik-heid verdwijnt, kan angst je beetgrijpen. Als jij je ik-heid voelt, ben je in dezelfde situatie als wanneer je sterft. Vergeet nooit dat deze angst een hoopvol teken is. Het laat zien dat je diep gaat en de dood is het diepste punt. Als je de dood binnen kunt gaan, word je onsterfelijk. Het oude is er niet meer en het nieuwe is tot stand gekomen. Voel het: mijn gedachte, ik-heid, innerlijke organismen – mij. We kennen de uitwendige organismen. Die zijn voor anderen. Je bent nooit jezelf erdoor gaan kennen. Je kent jezelf door andere organen, die inwendig zijn. Bewustzijn, intelligentie, gewaarzijn, alertheid, dat zijn de innerlijke organismen. Hierdoor ben ik mij bewust van mijn eigen wezen, van mijn eigen bestaan. Als je de innerlijke organismen kunt herkennen, ben je volledig bevrijd van de maatschappij. De kennis over jezelf is nu niet meer gebaseerd op anderen, het is geen weerspiegeling meer. Je hebt de innerlijke spiegel gevonden en daardoor ken jij je innerlijke realiteit.
De innerlijke realiteit kan alleen gekend worden door de innerlijke organen. Je kunt vanuit de innerlijke organen kijken. En dan… het “mij”. Als je gedachten zijn verdwenen, als de ik-heid is verdwenen, verschijnt het “mij”. Het ware wezen wordt “mij””genoemd. Dit “mij” maakt geen deel van je uit. Dit “mij” is je diepste kern. Dit “mij” is kosmisch. Dit “mij” kent geen grenzen. In dit “mij” is alles inbegrepen. Dit “mij” is niet de golf. Dit “mij” is de oceaan.
ttttThis post has already been read 352 times!