YoY soetra 101: Geloof dat je almachtig bent
Hoe kan je dat geloven? Dat is onmogelijk. Je weet dat je niet alwetend bent. Waar of niet waar, daar gaat het niet om. Geloof ergens aan wordt machtig, als je weet dat dit het geval is. Wat je ook bent, is jouw geloof: je gelooft op die manier; je bent opgevoed, geconditioneerd op die manier. “Als je als een dubbeltje bent geboren, kun je nooit een kwartje worden.” En je geloof beïnvloedt je. Het wordt een vicieuze cirkel. Geloof wordt een feit. Dit gebeurt omdat de mind machtiger is dan materie. Als de mind werkelijk iets gelooft, moet de materie volgen.
Zelfs onmogelijkheden kunnen gebeuren. Geloof kan bergen verzetten zegt Jezus. De patiënt moet geloven om te genezen. Placebo medicijnen “bewijzen” dit. Eén ziekte, vele behandelingen en elke behandeling helpt. “Als je meer betaalt, de dokter belangrijker is, dan genees je beter en vlugger”. 30% van de patiënten –wat je ook doet– wordt onmiddellijk genezen. Die 30% maken vast de goedgelovigen uit. Dat is de ratio. Helaas zijn we geconditioneerd om te twijfelen, getraind om sceptisch te zijn. Twijfel is de norm. Maar twijfel is geen kracht. Door twijfel is niemand ooit tot het innerlijkste wezen gekomen, tot de ultieme extase, niemand, nooit. Als je kunt geloven, dan is deze soetra nuttig.
Geloof in alwetendheid, in almacht, in al-doordringendheid. Dat bent je reeds, dus alleen al door erin te geloven, al wat zich in jou verborgen houdt, valt al wat je bedekt onmiddellijk van je af. Sluit je ogen en voel alleen maar dat je geen lichaam hebt, heb het gevoel alsof het lichaam verdwenen is, weggesmolten. Dan kun je je al-doordringendheid voelen.
Met het lichaam is het moeilijk, want met het lichaam komt er begrenzing. Dat is waarom vele tradities blijven leren dat je niet het lichaam bent. Het is alleen maar een conditionering, een gedachte die aan je mind is opgedrongen. In Sri Lanka lopen boeddhistische monniken urenlang op vuur. Ze zijn niet hun lichaam. Ze hebben geen twijfel, geen enkele aarzeling. Dat is de sleutel.
Probeer dus eerst dit experiment. Ga met gesloten ogen enkele dagen lang zitten en denk alleen maar dat je niet je lichaam bent. Denk het niet alleen, maar voel ook dat je niet je lichaam bent. En als je met gesloten ogen zit wordt er een afstand geschapen. Je lichaam gaat al verder en verder weg. Jij gaat door met inwaarts bewegen. Een grote afstand wordt er gecreëerd. Als je voelt dat je niet het lichaam bent, kun je geloven dat je al-doordringend, alwetend, alles kennend, almachtig bent.
Dit almachtig zijn is een gevoel, een uitbarsting van gevoel – dat je “weet”. Van alles bewust, van alles gewaar, volledig innerlijk volledig bewust, verlicht. Dat gevoel van is-heid is aldoordringend. En in dat weten blijft er niets te weten over, dat is het punt. Nu is er geen nieuwsgierigheid om iets te weten. Alle vragen zijn weggevallen. Niet dat alle antwoorden zijn verkregen: alle vragen zijn weggevallen. Er is geen probleem dat om oplossing vraagt.
Deze innerlijke rust, deze innerlijke stilte, gevuld met innerlijk licht, is oneindig weten. Mediteer en laat je gedachten varen. Als je geen gedachten hebt voel je wat alwetendheid is, wat dit allesweten is. Geloof betekent dat je geen enkele twijfel hebt. Je kunt het niet beargumenteren, je kunt het niet rationaliseren, je wordt verslagen als ze het je vragen.
Maar je hebt een innerlijke grondslag – je voelt dat het zo is. Het is een gevoel, niet een redenering. De rede vraagt, de rede stelt vragen. Geloof is het laten varen van alle vragen.
Als je alle vragen kunt laten varen en geloven, dan kan deze techniek wonderen voor je bewerkstelligen.
ttttThis post has already been read 368 times!